Puppy’s op komst!
8,5 week geleden is Jikke op date geweest met de knappe Mingo en binnen een aantal dagen verwacht het stel hun kroost 😊.
In dit blog lees je alle details!
De pups uit het eerste nestje van Jikke zijn alweer 3 jaar oud (sommigen hebben zelf alweer pups gehad!), dus wij vonden het een mooi moment voor Jikke haar tweede nestje.
Nadat alle verplichte gezondheidsonderzoeken er weer op zaten gingen we op zoek naar een leuke reu.
In het verleden hadden we al eens gedacht over de combinatie met Sieb, die we kennen van de behendigheid, maar die was reeds vader van 5 nestjes en mocht niet meer ingezet. Gelukkig heeft hij een heel stel knappe zonen en daaruit hebben wij Mingo gekozen 😊.
Half mei was het dan zover, de loopsheid begon mooi op schema.
Omdat Jikke de vorige keer zich pas erg laat liet dekken, hebben we er voor gekozen om ditmaal progesteron te laten bepalen om te kijken of ze al in haar vruchtbare dagen zat. Dit gebeurt door een beetje bloed af te nemen en de dierenarts voert dan de test uit waarna je telefonisch de uitslag krijgt.
De eerste bepaling hebben we op dag 11 laten doen, maar die was nog erg laag. Er zat -uiteraard- een weekend tussen, dus de gok genomen en maandagochtend vroeg (dag 15) de tweede bepaling. Gelukkig, was wel gestegen maar nog niet op het hoogtepunt (vorige keer is ze op dag 16 gedekt). Advies was na 24 uur laten dekken.
Dus ik op dinsdag naar de reu. Er werd een hoop geflirt en gespeeld, maar… tot een dekking kwam het niet. Van de vorige keer wisten we dat Jikke best een beetje lastig is met zich laten dekken en dat ze wel even vastgehouden moet worden. Dat liet Jikke wel toe, alleen vond Mingo dat erg raar en stom en weigerde hij ‘zijn ding te doen’. Na 3 uur – met pauzes – proberen hebben we het voor die dag maar opgegeven.
Tsja en wat dan? Volgende dag weer proberen? Maar de kans was groot dat we dan in dezelfde situatie zouden komen. Met de nestbegeleider en andere ervaren fokkers overlegd en besloten om de hulp van een dekmeester in te schakelen. Met een beetje gemengde gevoelens togen we daar heen, we hoorden zowel positieve als negatieve verhalen over dekmeesters. Maar tot onze opluchting was het een super ervaring: heel kalm, vrijwel zonder dwang en binnen een half uur was het gepiept.
Dennis is de volgende dag nog een keer naar Mingo geweest met Jikke om te kijken of ze het nu zelf konden, maar Jikke had er geen zin meer in, de vruchtbare periode was voorbij.
Toen moesten we natuurlijk geduld hebben of er tekenen van dracht zouden komen.
Vorige keer was Jikke twee weken na de dekking gedurende een week behoorlijk misselijk.
Na 2,5 week wilde Jikke ineens niet ontbijten, pas na wat aanmoediging. Goed teken! Dit heeft ze 3 dagen achterelkaar gehad, maar echte misselijkheid bleef uit. We waren dus nog niet helemaal overtuigd. Wel was ze heel erg aanhankelijk en ook de tepeltjes leken wat gezwollen.
32 dagen na de dekking waren we nog steeds niet zeker. Wat te doen, afwachten? Of toch een echo? Jikke is best wel gestresst bij de dierenarts dus dat wilde ik haar eigenlijk niet aandoen. Toen bood zich de ideale oplossing aan, een collega fokker heeft zelf een echo apparaat en we mochten bij haar langskomen! Stressvrij in huiselijke setting de echo bij Jikke kunnen doen en ja hoor! 3 pups te zien! 🥳 Dat was wel een opluchting.
Nu konden we ook rustig alle spullen gaan regelen.
Jikke blijft het wel spannend houden, met 7 weken was ze nog steeds niet aangekomen, terwijl dat normaal vanaf 5 weken zo’n beetje gebeurt. Mijn theorie is dat omdat Jikke zo gespierd is/was door al het sporten (behendigheid, renbaan, zwemmen) het verlies aan spiermassa de groei van de pups maskeert.
Nu met 8,5 week is ze nog steeds maar een halve kilo aangekomen, ze heeft wel een behoorlijk brede rug gekregen en buikomvang is 5 cm toegenomen. Ze draagt de pups vrij hoog, ze zijn daardoor ook lastig te voelen, maar af en toe voelen we subtiele beweging.
Het zou ook goed kunnen dat er nog 1 pup geresorbeerd is, dat ze nu drachtig is van 2. De tijd zal het leren, in ieder geval even opletten dat de dracht niet te lang gaat duren en de pups niet te groot worden.
Jikke heeft het in ieder geval nog niet heel zwaar, een sprintje om de duiven in de tuin te verjagen zit er nog gewoon in. Met wandelen is ze wel na een half uur moe, dan gaat ze lekker in de kar.
Mocht er nieuws zijn dan lees je dat uiteraard in een volgend blog!
Mocht er nieuws zijn dan lees je dat uiteraard in een volgend blog!
Eén reactie
Inge Kuijsten
Wat onwijs leuk dat jikke weer drachtig is.herl veel succes met de voorbereidingen en de bevalling.