10 weken, het huis is weer leeg
Gisterochtend is Loke opgehaald en daarmee zijn alle pups nu naar hun nieuwe baasjes.
Gelukkig gaat het daar bij allemaal super goed en zijn ze razendsnel gewend.
In deze laatste blog neem ik jullie nog even mee in de laatste week met de pups.
Afgelopen dinsdag was voor Molly het grote moment aangebroken dat zij werd opgehaald. In de auto heeft zij heerlijk rustig liggen slapen en bij aankomst gelijk haar nieuwe huis grondig besnuffeld. Ze zocht ook gelijk het gezelschap van de kinderen op.
Thuis in Almere waren de heren nog maar met z’n tweeën. Dan zou je denken dat het al wel wat rustiger zou zijn, maar Midas en Loke hadden bedacht dat ze het gemis van de zusjes wel even konden compenseren door lekker druk te doen 😅 (zie filmpje)
Helaas voor de heren was hun speelplezier van korte duur, want op woensdagochtend werd Midas opgehaald.
Midas hoefde gelukkig niet zo lang in de auto en had al eens kennis gemaakt met zijn tante Joepie. Die deed in eerste instantie nog een beetje grumpy tegen haar neefje, maar nu, na een paar dagen zijn het de beste maatjes! Spelen samen, slapen samen, Midas doet alles na wat Joepie doet en Joepie beschermt Midas tegen mogelijke gevaren.
Loke vond het wel raar dat zijn broertje nu ook weg was, kwam veel steun zoeken bij ons en bij Jikke.
Het voordeel was wel dat hij nu de hele tijd los in de kamer mocht rondlopen. De ren hadden we voor de zekerheid nog wel even laten staan, maar daar hebben we hem niet meer in opgesloten, hij gedroeg zich netjes in de woonkamer 😉 . Alleen de boeken onder de salontafel waren interessant om aan te gaan knagen, toen hebben we daar de hekjes voorgezet en was het probleem ook opgelost.
Loke mocht/moest nu ‘gewoon’ meedraaien in ons schema, hij kon natuurlijk niet in zijn eentje thuis blijven. Dit betekende dat hij op woensdagavond gelijk mee mocht naar de behendigheidstraining (interessant, maar hij vond het stom dat hij in de bench moest).
Op donderdagochtend nog een leuke verrassing: onverwachts wandelen met Midas en Joepie! Dat was natuurlijk dikke pret, de broertjes en Jikke konden weer lekker spelen.
Daarna thuis een dutje en later op de middag mee naar mijn oma. Zie het filmpje voor het hele dagverslag!
Op vrijdagochtend gingen we gezellig wandelen met mijn ouders, bij kasteel Groeneveld. We hadden er alleen geen rekening mee gehouden dat het vrijdag de 13e was 😅 (ik ben niet bijgelovig, maar blijkbaar Loke wel 😉 ).
Loke bedacht dat het handig was om tussen mijn moeder haar voeten te springen, precies toen ze een stap zette. Ze kon gelukkig nog een soort halve sprong maken, maar stond toch gedeeltelijk op zijn lijf en pootje. Loke krijsen, het halve bos heeft het gehoord denk ik… Na het troosten liep hij een beetje mank, maar was verder wel vrolijk en actief. Hij was alleen af en toe wat aan het kuchen, dus om gekneusde/gebroken ribben uit te sluiten en het pootje even te laten checken, ben ik ’s middags nog naar de dierenarts geweest met hem.
Tegen die tijd liep hij eigenlijk wel weer voor 95% normaal en het kuchen was ook voorbij, maar wilde toch even zeker weten dat het goed was. De dierenarts kon gelukkig niks afwijkends vinden, dus het was met een sisser afgelopen! Het kuchen kwam waarschijnlijk door een schorre keel na het krijsen.
Om te zorgen dat hij niet teveel last zou hebben van een beurs gevoel had ik hem gelijk bij thuiskomst al Traumeel gegeven. Dat is op homeopathische basis.
Op zaterdag was er gelukkig helemaal niks meer aan Loke te merken.
Als laatste wandeling besloten we naar het Zandenbos bij Nunspeet te gaan, daar kunnen de hondjes ook lekker zwemmen.
Dat vond Loke wel een beetje raar, de eerste keer dat Jikke druipend uit het water kwam, schrok hij zich een hoedje 🤣 Zelf ging hij niet verder dan pootje baden, zwemmen komt later wel.
Een groot deel van de wandeling heeft Loke in de hondenrugzak gezeten, dat accepteerde hij wonderwel!
Zondagochtend was het dan toch echt zover, ook Loke vloog uit. Hij deed het net als zijn broertje en zusjes gelijk heel goed bij zijn nieuwe baasje. Dat is wel ontzettend fijn om te horen van allemaal, we krijgen dagelijks updates via de groepsapp 🙂 .
Het is ons goed bevallen om de hondjes tot 9 weken (Loke zelfs tot 10) te houden, je merkt echt dat ze in die laatste week nog mentaal veel groeien. Nu was dit ook een makkelijk nest, ze speelden lief met elkaar, ‘vochten’ amper en ook waren ze nog redelijk tevreden met de ren in de woonkamer. Volgende nestje gaan we dit zeker weer zo proberen!
Loke moest natuurlijk nog even op de foto, maar voor een echt portret stilzitten wilde hij niet. Dan maar een foto van bovenaf!
De ‘kleine’ man woog afgelopen zondag vlak voor vertrek al 3,2 kg! We zijn heel benieuwd hoe groot hij uiteindelijk wordt.
Nog wat losse foto’s en een filmpje dat ik nog niet eerder gedeeld had (van nog allevier de pups), en dan is deze blog echt uit!
2 reacties
Marjan
Wat hebben ze een geweldige start bij jullie gehad en wat was Jikke een super mama! En wat was het gaaf om Liefke en haar broertjes en zusje oa via dit blog te kunnen volgen. 💕 Dank je wel daarvoor! 😘
Gea
Heel erg leuk om de belevenissen te lezen en te zien.