Natuurgeneeskunde

De zin en onzin over titeren bij (jonge) honden

Artikel geplubiceerd in de Markiesjespost van september 2016
Artikel geplubiceerd in de Markiesjespost van september 2016

Titeren, titerbepaling, vaccicheck, het zijn begrippen die je tegenwoordig vaak tegenkomt. Steeds meer mensen kiezen voor een titerbepaling voordat ze hun hond laten vaccineren. Zo ook ikzelf, ik heb er zelfs voor gekozen om ons nestje pups (geboren 22 mei) te laten titeren.

 

‘Titeren, wat is dat eigenlijk?’ Bij een titerbepaling wordt 1 ml. bloed afgenomen en met een speciale kleurtest (de vaccicheck) wordt bepaald hoeveel antistoffen er tegen bepaalde ziektes nog aanwezig zijn. Antistoffen zijn de ‘soldaatjes’ van het lichaam tegen ziektes.

Op dit moment kan er getest worden op Parvo, HCC (leverziekte) en hondenziekte.

 

‘En wat zegt dat dan, die antistoffen?’ Als een hond nog antistoffen in het bloed heeft, is het niet nodig om te vaccineren. Een vaccinatie is juist bedoeld om een prikkel te geven zodat de hond antistoffen aanmaakt, maar als die er nog zijn is een extra vaccinatie uiteraard niet nodig.

 

‘Maar hoe zit het dan bij pups?’ Pups krijgen met de eerste moedermelk antistoffen binnen vanuit de moeder. Die antistoffen blijven zo’n 6 tot 12 weken in het bloed aanwezig. Zolang de antistoffen aanwezig zijn is de pup niet alleen beschermd, een vaccinatie zal dan ook niet aanslaan. De vaccinatie heeft dan dus geen effect.

Normaal gesproken geven we pups op 6, 9 en 12 weken een inenting, zodat in ieder geval één van de drie aanslaat. Dierenartsen noemen dit met een mooi woord ‘boosteren’, maar wat ze eigenlijk bedoelen is: als de vaccinatie de eerste keer niet is aangeslagen, dan hopelijk de 2e of 3e keer wel.

 

‘Waarom zou je het liefst zo min mogelijk vaccineren en niet voor de zekerheid gewoon de inenting geven?’ Een vaccin is eigenlijk een onnatuurlijke manier om met een ziekte in aanraking te komen: normaal komen de ziektekiemen via de neus of mond naar binnen en worden daar al aangepakt door het lichaam. Een vaccin spuiten we direct in de bloedbaan. Dit is dus een hele heftige binnenkomst, ook al is het een verzwakte versie van de ziektekiem. En dan vaak zelfs nog met een cocktail van 3 ziektes tegelijk! Een dier kán hier heel ziek van worden en zelfs later vervelende klachten als eczeem of zelfs epilepsie door ontwikkelen. Ook bevat een vaccin naast de entstof nog dragende stoffen, dit zijn vaak hele belastende stoffen zoals kwik of chloroform. Zeker niet iets waar je een jonge pup van 6 weken mee wilt injecteren!

 

‘Maar wat moet ik dan doen met mijn jonge pup?’ Bij mij zijn de pups met 7 weken getiterd en allemaal hadden ze nog ruim voldoende antistoffen in het bloed. Een ervaren dierenarts kan aan de hand van de titerbepaling ook een indicatie geven hoe lang de antistoffen nog aanwezig zullen blijven. Mijn pups hoefden allemaal pas na 3 weken opnieuw getiterd. Na deze 2e titerbepaling zijn 3 van de hondjes gevaccineerd (antistoffen waren voldoende afgezwakt), bij 2 pups zijn er nog steeds voldoende antistoffen en hoeven weer pas na 3 weken opnieuw getiterd.

Het voordeel van deze methode is dus dat je maar 1 keer hoeft te vaccineren. Als je het helemaal perfect wilt doen, kan je na een week of 4 nog een keer een titerbepaling doen om te kijken of de vaccinatie is aangeslagen (dan zouden de antistoffen dus weer hoog moeten zijn).

 

Mijn dierenarts/hondenschool vindt dit maar eng en zegt dat je nu niet weet of de pup beschermd is.’

Dit verhaal geldt nog veel sterker voor de gewone enting: als jij met je pupje van 11 weken naar de hondenschool gaat en de 6- en 9-weken entingen zijn niet aangeslagen doordat de antistoffen nog te hoog waren, dan is je hondje misschien ook niet beschermd.  Een vaccinatie geeft dan een valse veiligheid. Bij een titerbepaling door een ervaren dierenarts heb je juist meer zekerheid over hoe lang je pup beschermd is, je hebt het immers gemeten! Bij de ‘gewoon’ gevaccineerde pup is er helemaal niets bekend over hoeveel antistoffen er aanwezig waren.

 

Oké, mijn pup wordt nu pas gevaccineerd als de antistoffen weg zijn, en hoe dan verder?’ Na een jaar kan je opnieuw een titerbepaling doen om te kijken of de vaccinatie echt goed is aangeslagen. Veel vaccinaties met levende entstof geven jarenlange bescherming. Mijn eigen Markiesje Floortje (de moeder van de pups) heeft als pup wel de 3 vaccinaties gehad, daarna niets meer. Nu ook bij haar een titerbepaling laten doen en ze heeft voor zeker 2 jaar nog genoeg antistoffen. Ze is nu 3 jaar oud, dus ze hoeft de eerste 5 jaar na de puppyentingen nog niet ingeënt!

 

Conclusie: meten is weten! Laat eerst meten of het wel nodig is om je hond in te enten, zo voorkom je mogelijk veel ellende op de langere termijn. 

 

vaccicheck
Een voorbeeld van de vaccicheck (kleurtest). Hoe donkerder de stip, hoe meer antistoffen nog aanwezig.

 

 

Eén reactie

  • Jopie van den Burg

    Ik ben heel blij met het lezen van dit stuk. Mijn vorige pups heb ik altijd ingeënt. Op dat moment waren er geen problemen. Mijn laatste hond heeft echter inderdaad heel erge huid problemen gehad, en als ik dit nu lees valt voor mij het kwartje. Nu heb ik een pup van nu 12 weken. Natuurlijk liet ik haar met 9 weken enten, echter zij kreeg een behoorlijke reactie. Nu heb ik haar laten titteren ( hoop dat het kwaad niet al is geschied) en mijn gevoel zegt precies wat jij hier beschrijft. Ik laat haar voortaan titteren. Gelukkig heb ik wel een dierenarts die het met me eens is. Ps over 3 weken wordt het weer gedaan en met 20 weken nog een keer. Bedankt voor je duidelijke stuk.